IMG_5959 (Kopiowanie)

Wyniki plebiscytu: na 1174 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 105 osób, a za Niemcami – 1038.

Gorzów Śląski – gmina miejska w powiecie oleskim. W 1910 r. mieszkało tu 1842 osób, 1065 mówiących językiem polskim i niemieckim, 726 niemieckim. W wyborach komunalnych z listopada 1919 r. Polacy uzyskali 1 z 12 mandatów. W czasie III powstania śląskiego miasto to stanowiło punkt zborny dla przybywających z Polski ochotników. Tej części frontu broniły siły Podgrupy „Butrym”. 12, 16 i 20 maja w sąsiedztwie Gorzowa miały miejsce działania rozpoznawcze oddziałów Selbstschutz Oberschlesiens. 23 maja wydano rozkaz natarcia w kierunku Gorzowa Śląskiego. Oddziały niemieckie pod dowództwem kpt. Thomsena i von Loena zajęły wsie Zofiówkę i Karłów, wdzierając się tym samym do miasta. Ich oddziały zostały szybko wyparte przez siły powstańcze, jednak jeszcze tego samego dnia powstańcy musieli wycofać się z powodu natarcia oddziałów Selbstschutz Oberschlesiens. Po ponownym zajęciu Gorzowa przez Niemcy utworzono w mieście 50-osobowe bojówki terrorystyczne prześladujące ludność polską. 25 maja siły powstańcze z Podgrupy „Butrym” odbiły Gorzów, tym razem nie oddając go mimo ponawianych kontrataków sił niemieckich.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.