Pomnik osób, które straciły życie podczas Powstań Śląskich i II Wojny Światowej1

         Wyniki plebiscytu: miasto znalazło się poza terenem plebiscytowym.
              Prudnik – miasto powiatowe. W 1910 r. mieszkało tu 18 856 osób, 565 mówiących językiem polskim, 224 językiem polskim              i niemieckim, 18 064 niemieckim. W listopadzie 1919 r. w wyborach komunalnych nie wystawiono w mieście listy polskiej. Działały tu: Polska Organizacja Wojskowa Górnego Śląska, Związek Polaków w Niemczech, Polsko-Katolickie Towarzystwo Szkolne. W Prudniku mieścił się także silny garnizon Reichswehry. Miasto było terenem koncentracji bojówek niemieckich, istniał tu tajny magazyn broni, amunicji i wyposażenia dla paramilitarnych formacji niemieckich działających na Górnym Śląsku; była tu także baza rekrutacyjna członków freikorpsów, których po przeszkoleniu
i uzbrojeniu kierowano nielegalnie na teren plebiscytowy. Podczas III powstania śląskiego powstańcy z powiatu prudnickiego należeli do 7 strzeleckiego pułku piechoty. Batalion prudnicki pod dowództwem H. Kabeli brał udział              w walkach o Żyrowę oraz Górę św. Anny.
W czasie III powstania oraz po zakończeniu walk Polacy z tego rejonu byli prześladowani przez bojówki Czarnej Reichswehry.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.