Masowa Mogiła w Bierawie1

      Wyniki plebiscytu: na 919 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 299 osób, a za Niemcami – 596.
       Bierawa – gmina wiejska położona              w powiecie kozielskim (obecnie w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim). W 1910 r. mieszkało tu 1221 osób, 908 mówiących językiem polskim, 180 językiem polskim i niemieckim,  133 niemieckim. W wyborach komunalnych        z listopada 1919 r. Polacy uzyskali 7 z 12 mandatów. W czasie III powstania śląskiego Bierawa stała się miejscem zaciętych walk powstańców z oddziałami niemieckimi. Dnia 6 maja 1921 r. oddziały pułku zabrskiego Pawła Cymsa z Grupy „Wschód” wyruszyły w kierunku Bierawy. Przed zmrokiem oddziały J. Ziarnka przełamały niemiecką linię obrony, zajmując dworzec w Bierawie i leżące w pobliżu osiedle. Oddziały Cymsa z Bierawy uderzyły od południa na linie niemieckie wzdłuż torów kolejowych biegnących z Bierawy do Kędzierzyna, zapewniając tym samym wsparcie pułkowi katowickiemu Walentego Fojkisa. Część oddziału wyruszyła na północ w kierunku Starego Koźla, by uniemożliwić Niemcom wycofanie się za Odrę. Oddziały powstańcze stacjonowały w Bierawie do 13 czerwca 1921 r.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.