Mogiła zbiorowa I Baonu Toszeckiego w Kamieniu Śląskim4

         Wyniki plebiscytu: na 907 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 493 osób, a za Niemcami – 398.
           Kamień Śląski – gmina wiejska i obszar dworski w powiecie strzeleckim (obecnie          w powiecie krapkowickim). W 1910 r. mieszkało tu 1360 osób, 1079 mówiących językiem polskim, 183 językiem polskim i niemieckim, 98 niemieckim. W listopadzie 1919 r. w wyborach komunalnych Polacy uzyskali 11 z 12 mandatów. W czasie II powstania w Kamieniu Śląski stacjonowały siły peowiackie.                  W III powstaniu śląskim rejon Kamienia Śląskiego został objęty zaciętymi walkami pomiędzy oddziałami Podgrupy „Bogdan”          z wojskami Selbstschutzu Oberschlesien (hrabiego von Strachwitza i Karla Hauensteina). Dnia 7 maja 1921 r. Kamień Śląski zajęły oddziały 4 batalionu strzeleckiego Karola Brandysa siłami 1 kompanii Władysława Feliksa. Dnia 21 maja 1921 r. 6 batalion Mierzejewskiego wspomagany przez 2 batalion Seweryna Jędrysika bronił się w Kamieniu Śląskim przed atakiem niemieckim z rejonu Górażdży. Wieś kilkakrotnie przechodziła z rąk do rąk, by finalnie 23 maja dostać się w ręce niemieckie. Polakom udało się jednak utrzymać dworzec kolejowy. Kres walk położyły wojska francuskie 31 maja, tworząc w Kamieniu Śląskim strefę neutralną między walczącymi stronami. W czasie walk zginęło 5 mieszkańców wsi: Ryszard Fesser, Jan Gebauer, Franciszek Jaskowicz, Jan Borowczyk i Alojzy Rangosz.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.