Pomnik Pamięci I Batalionu Pszczyńskiego3

       Wyniki plebiscytu: na 4104 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 593 osoby, a za Niemcami – 3437.
       Strzelce – miasto powiatowe. W 1910 r. mieszkało tu 6060 osób, 1532 mówiących językiem polskim, 404 językiem polskim              i niemieckim, 4108 niemieckim. W listopadzie 1919 r. w wyborach komunalnych Polacy uzyskali 4 z 24 mandatów. Podczas III powstania śląskiego 3 maja 1921 r. powstańcy z Podgrupy „Harden” próbowali zająć miasto, jednak opanowali tylko dworzec kolejowy. Dnia 5 maja aresztowano kpt. Krzysztofa Konwerskiego – dowódcę Podgrupy „Harden”. Władzę tymczasowo objął kpt. Roman Horoszkiewicz, a następnie Teodor Kulik (odtąd Podgrupa „Bogdan”). Strzelce przekazano powstańcom 7 maja, w wyniku zawartej umowy z aliantami. Miasto było siedzibą dowództwa Podgrupy „Bogdan”. 25 maja 1921 r. miała tu miejsce bezskuteczna próba wywołania przez Niemców dywersji na tyłach frontu powstańczego i zajęcia Strzelec. Miasto 31 maja było zagrożone przez ofensywę niemiecką, która została powstrzymana            w wyniku bitew pod Szymiszowem
i Rożniątowem. Następnie do Strzelec wkroczyły wojska francuskie i utworzyły tu strefę buforową, a 7 czerwca zastąpiły je oddziąły brytyjskie. Od 28 czerwca siedziba jednego z komitetów nadzorujących ewakuację wojsk niemieckich w czasie likwidacji powstania. Od 1945 r. miasto nosi nazwę Strzelce Opolskie.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.