Pomnik w Gogolinie upamiętniający Powstańców Śląskich1

       Wyniki plebiscytu: na 2271 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 955 osób, a za Niemcami – 1262.
   Gogolin – gmina wiejska w powiecie strzeleckim (obecnie w powiecie krapkowickim). Dawniej jego mieszkańcy utrzymywali się głównie z pracy w przemyśle wapienniczym. W 1910 r. mieszkało tu 3297 osób, 2200 mówiących językiem polskim, 123 językiem polskim i niemieckim, 965 niemieckim. W wyborach komunalnych                z listopada 1919 r. Polacy uzyskali 13 z 18 mandatów. W czasie III powstania śląskiego z 7 na 8 maja 1921 r. dworzec kolejowy                    w Gogolinie, za sprawą ofensywy batalionu Romana Koźlika z Podgrupy „Bogdan”, został zajęty przez powstańców, osiedle pozostawało jednak w rękach Niemców. Dnia 14 maja nastąpił atak niemiecki z osiedla, który został odparty, po czym powstańcy otoczyli Gogolin. Dnia 17 maja oddziały powstańcze, po otrzymaniu rozkazu Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych, wycofały się z Gogolina.             Z Gogolina dnia 21 maja została podjęta wielka ofensywa niemiecka w kierunku Góry św. Anny. W maju 1921 r. z rąk niemieckich żołnierzy zostało zamordowanych 19 mieszkańców Gogolina: Gertruda Bryś, Tomasz Czekała, Wilhelm Dzięcielewski, Robert Goczalk, Ludwik Gut, Wilhelm Hamerle, Ignacy Jelito, Walenty Jelito, Tomasz Knop, Franciszek Kowolik, Wojciech Kubosz, Jan Lepich, Jan Mandok, Jerzy Pilawa, Jan Poloczek, Paweł Polok, Franciszek Popek, Stanisław Reinert, Gabriel Szampera. Po powstaniach z Gogolina wyemigrowało do Polski ok. 300 mieszkańców.

Mogiła zbiorowa Powstańców Śląskich1

        Wyniki plebiscytu: na 2271 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 955 osób, a za Niemcami – 1262.
    Gogolin – gmina wiejska w powiecie strzeleckim (obecnie w powiecie krapkowickim). Dawniej jego mieszkańcy utrzymywali się głównie z pracy w przemyśle wapienniczym. W 1910 r. mieszkało tu 3297 osób, 2200 mówiących językiem polskim, 123 językiem polskim i niemieckim, 965 niemieckim. W wyborach komunalnych                z listopada 1919 r. Polacy uzyskali 13 z 18 mandatów. W czasie III powstania śląskiego z 7 na 8 maja 1921 r. dworzec kolejowy                    w Gogolinie, za sprawą ofensywy batalionu Romana Koźlika z Podgrupy „Bogdan”, został zajęty przez powstańców, osiedle pozostawało jednak w rękach Niemców. Dnia 14 maja nastąpił atak niemiecki z osiedla, który został odparty, po czym powstańcy otoczyli Gogolin. Dnia 17 maja oddziały powstańcze, po otrzymaniu rozkazu Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych, wycofały się z Gogolina.              Z Gogolina dnia 21 maja została podjęta wielka ofensywa niemiecka w kierunku Góry św. Anny. W maju 1921 r. z rąk niemieckich żołnierzy zostało zamordowanych 19 mieszkańców Gogolina: Gertruda Bryś, Tomasz Czekała, Wilhelm Dzięcielewski, Robert Goczalk, Ludwik Gut, Wilhelm Hamerle, Ignacy Jelito, Walenty Jelito, Tomasz Knop, Franciszek Kowolik, Wojciech Kubosz, Jan Lepich, Jan Mandok, Jerzy Pilawa, Jan Poloczek, Paweł Polok, Franciszek Popek, Stanisław Reinert, Gabriel Szampera. Po powstaniach z Gogolina wyemigrowało do Polski ok. 300 mieszkańców.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.