Wyniki plebiscytu: na 374 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 221 osób, a za Niemcami – 145.

Zimna Wódka – gmina wiejska z obszarem dworskim w powiecie strzeleckim. W 1910 r. mieszkało tu 713 osób, 686 mówiących językiem polskim i 27 niemieckim. Głównym źródłem utrzymania było rolnictwo. W wyborach komunalnych z listopada 1919 r. Polacy zdobyli 8 z 9 mandatów. Działało w Zimnej Wódce Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”. Miejsce walk w okresie III powstania śląskiego. Około 7 maja 1921 r. wieś została zdobyta przez Podgrupę „Butrym”. Pod koniec maja przybył z okręgu przemysłowego i zajął się obroną pułk katowicki Rudolfa Niemczyka (1 Dywizja Wojsk Powstańczych). 4 czerwca o godzinie 2:30 z rejonu Leśnicy wyruszyła brygada hrabiego von Magnisa: Freikorps Oberland Ernsta Horadama, wsparty przez Freikorps Heinz, Freikorps Frobel i przez kompanię cyklistów von Richthofena (Gruppe „Süd”) i po ciężkich walkach z baonami pułku R. Niemczyka udało się zdobyć Zimną Wódkę.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.