Wyniki plebiscytu: na 1042 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 479 osób, a za Niemcami – 533.

Zdzieszowice – gmina wiejska w powiecie strzeleckim (obecnie w powiecie krapkowickim). W 1910 r. mieszkało tu 1567 osób, 1202 mówiących językiem polskim, 19 językiem polskim i niemieckim, 346 niemieckim. W wyborach komunalnych z listopada 1919 r. Polacy zdobyli 7 z 9 mandatów. W czasie III powstania śląskiego oddziały Seweryna Jędrysika z Podgrupy „Bogdan” rozpoczęły 7 maja 1921 r. natarcie w kierunku Zdzieszowic od strony Jaryszowa i Olszowy. 8 maja baon Leonarda Krukowskiego, próbując zdobyć miejscowość, związał się walką z Niemcami, jednak mimo usilnych starań nie udało się powstańcom zdobyć Zdzieszowic. Następnego dnia w okolicy Zdzieszowic oddziały Selbstschutz Oberschlesiens, wsparte pancernym pociągiem próbowały wedrzeć się w głąb obrony powstańczej. Siły baonu Krukowskiego odparły uderzenie wroga i w toku walk szturmem zdobyły tę miejscowość. Dopiero jednak 21 maja oddziały niemieckie von Chappuisa, po długiej walce, wyparły ze Zdzieszowic oddziały powstańcze pułku katowickiego Walentego Fojkisa i resztki pułku pszczyńskiego Franciszka Rataja. 23 maja w pobliżu Zdzieszowic powstańcy starli się ponownie z siłami von Chappuisa, w walkach tych wzięło udział lewoskrzydłowe ugrupowanie 1. Dywizji Wojsk Powstańczych. Tego samego dnia Niemcy przeszli do natarcia m.in. z rejonu Zdzieszowic na Raszową i Kędzierzyn. Powstańcy nie chcieli dopuścić Niemców do Kanału Kłodnickiego, który był punktem strategicznym i mógł posłużyć do dalszej ofensywy w kierunku zagłębia przemysłowego. 4 czerwca siły Brygady von Magnisa podjęły natarcie na pozycje pułku Karola Gajdzika, znajdujące się w rejonie Zdzieszowic. Siły powstańcze tegoż pułku jednak słabły, a po wycofaniu się pułku katowickiego Rudolfa Niemczyka został on narażony na oskrzydlenie ze strony wroga. Dowództwo pułku utraciło kontrolę nad przebiegiem działań i zamiast przywrócić porządek, przeniosło się do Ortowic.

Wyniki plebiscytu: na 1042 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziało się 479 osób, a za Niemcami – 533.

Zdzieszowice – gmina wiejska w powiecie strzeleckim (obecnie w powiecie krapkowickim). W 1910 r. mieszkało tu 1567 osób, 1202 mówiących językiem polskim, 19 językiem polskim i niemieckim, 346 niemieckim. W wyborach komunalnych z listopada 1919 r. Polacy zdobyli 7 z 9 mandatów. W czasie III powstania śląskiego oddziały Seweryna Jędrysika z Podgrupy „Bogdan” rozpoczęły 7 maja 1921 r. natarcie w kierunku Zdzieszowic od strony Jaryszowa i Olszowy. 8 maja baon Leonarda Krukowskiego, próbując zdobyć miejscowość, związał się walką z Niemcami, jednak mimo usilnych starań nie udało się powstańcom zdobyć Zdzieszowic. Następnego dnia w okolicy Zdzieszowic oddziały Selbstschutz Oberschlesiens, wsparte pancernym pociągiem próbowały wedrzeć się w głąb obrony powstańczej. Siły baonu Krukowskiego odparły uderzenie wroga i w toku walk szturmem zdobyły tę miejscowość. Dopiero jednak 21 maja oddziały niemieckie von Chappuisa, po długiej walce, wyparły ze Zdzieszowic oddziały powstańcze pułku katowickiego Walentego Fojkisa i resztki pułku pszczyńskiego Franciszka Rataja. 23 maja w pobliżu Zdzieszowic powstańcy starli się ponownie z siłami von Chappuisa, w walkach tych wzięło udział lewoskrzydłowe ugrupowanie 1. Dywizji Wojsk Powstańczych. Tego samego dnia Niemcy przeszli do natarcia m.in. z rejonu Zdzieszowic na Raszową i Kędzierzyn. Powstańcy nie chcieli dopuścić Niemców do Kanału Kłodnickiego, który był punktem strategicznym i mógł posłużyć do dalszej ofensywy w kierunku zagłębia przemysłowego. 4 czerwca siły Brygady von Magnisa podjęły natarcie na pozycje pułku Karola Gajdzika, znajdujące się w rejonie Zdzieszowic. Siły powstańcze tegoż pułku jednak słabły, a po wycofaniu się pułku katowickiego Rudolfa Niemczyka został on narażony na oskrzydlenie ze strony wroga. Dowództwo pułku utraciło kontrolę nad przebiegiem działań i zamiast przywrócić porządek, przeniosło się do Ortowic.

   Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.