Głuszyna, pow. namysłowski, stan. 50
Lokalizacja grodu: Na południowym skraju wsi, około 250 metrów na południowy wschód od mostu mad rzeczką Głuszynka, zlokalizowanego na drodze z Głuszyny do Brzezinki, na terenie dawnego założenia parkowego, na wschód od rzeczki.
Opis stanowiska: Grodzisko otoczone jest – w całości lub częściowo – przez fosę z wodą. Gęste zarośla i fosa nie pozwoliły na zbadanie stanowiska. Grodzisko stożkowate nie zostało przebadane pod względem archeologicznych badań wykopaliskowych, natomiast przeprowadzono badania powierzchniowe.
Rodzaj i charakter badań: odkrycia: 1901 r., 1906 r., 1914 r., 1929r. , 1934r. pomiary: 1932r., 2000 r. – badania powierzchniowo-inwentaryzacyjne – K. Bykowski i M. Bednarek; 2001 r. – wykonano plan warstwicowy; 2008 r. – Archeologicznego Zdjęcia Polski, badacze M. Bednarek, K. Bykowski odkryli 18 fragmentów ceramiki średniowiecznej.
Zabytki: fr. ceramiki.
Źródła pisane: 1300 r.
Chronologia: Średniowiecze XV -XVI wiek.
Literatura: Altschlesische Blätter, 1935, s. 27; Geschwendt F., Vorgeschichte und Frühgeschichte, “Die Bau – und Kunstdenkmäler des Kreises Namslau”, 1939, z. 5/6, s. 26; Bagniewski Z., Wyniki badań powierzchniowych w powiecie namysłowskim, Terenowe badania na Opolszczyźnie, 1968, s. 93; Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, Opole 1972, s. 25; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do dziejów Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, Opole 1977, s. 136 – 137.
Pawłowice, pow. Namysłów
Lokalizacja grodziska: w pobliżu lasu.
Opis stanowiska: grodzisko domniemane stożkowate, na planie czworoboku, brak wałów i fosy. Średnica stożka wynosi około 20 m; nazwa zwyczajowa funkcjonująca w miejscowości – „szwedzka mogiła”.
Rodzaj i charakter badań: okres międzywojenny – badania powierzchniowe; 1971 r. – badania sondażowe – Z. Bagniewski.
Źródła pisane: 1233 r.
Chronologia: okres późnego średniowiecza.
Zbiory: Archiwum Konserwatora Zabytków w Opolu.
Literatura: Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 373-374.
Pągów, pow. namysłowski, s 1.
Lokalizacja grodu: Na zachód od przysiółka Pągówek, po północnej stronie szosy między Pągowem, a Bierutowem.
Opis stanowiska: Grodzisko ogrodzone wałem i fosą. Wał ma nieregularną wysokość i szerokość; fosa o różnej szerokości, od S do ok. 3 m. Powierzchnia kopca obniżona, w centralnej części wykop ok. 2x2x2 m nieznanego pochodzenia, poza tym jedna lisia nora. Grodzisko porośnięte drzewami i krzewami.
Rodzaj i charakter badań: 1931 r. – odkrycie grodziska; 1934 r. – badania opisane jako „urzędowe”; 2004 r. – badania weryfikacyjne – AZP.
Zabytki: fr. ceramiki.
Źródła pisane: 1203 r.
Chronologia: XIII -XIV w.
Literatura: Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, 1972, s. 101; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 378; Kokosz J., Materiały archiwalne z b. powiatu Oleśnica, [w:] Silesia Antiqua 1989, t. 31, s. 214.
Archiwum: Archiwum Państwowe we Wrocławiu: WSPŚ, sygn., 745, 240 – 242, Muzeum Miejskie Wrocławia, Oddział Muezum Archeologicznego, mapa MBL. 2831.
Kowalowice (– Nowy Dwór, d. Kowalowice – Siedlec), pow. namysłowski, s 5.
Lokalizacja grodu: Grodzisko usytuowane jest około 300 m na wschód od przysiółka Siedlec/koło Kowalowic na terasie rzeki Studnicy. Na terenie działki gruntowej nr 46. Oddalone o około 2 km na SW od centrum wsi, na skraju pól i łąk.
Opis stanowiska: Grodzisko stożkowate jest interpretowane jako składające się z trzech części. Pierwszy człon ma okrągły kształt, a w przekroju przypomina stożek. Od południa i zachodu, pomiędzy kotlinką, a krawędzią boku zaznacza się jak gdyby rozsypisko wału, a od strony wschodniej widoczne jest w „wale” obniżenie o szerokości ok. 4 metrów. Prawdopodobnie jest to pozostałość po bramie. Średnica u podstawy stożka wynosi około 26 metrów, u szczytu 17 – 18 m. Wokół pierwszej części grodziska znajduje się fosa o szerokości około 3 metrów. Drugi człon obiektu, to przestrzeń otoczona wałem od wschodu, zachodu i południa. Od strony północnej część ta przylega do członu oznaczonego w literaturze jako I – „centralny”. Wał od E i W jest również zewnętrznym zboczem fosy członu I. Przestrzeń ta ma kształt wydłużonej elipsy, je wymiary to 47×20 metrów. Poziom jej powierzchni nie różni się w znaczy sposób od okolicy. Trzeci człon stanowiska leży na wschód od członu I. Jego wał łączy się z wałem członu centralnego, otacza to miejsce od wschodu i południa. Południowa część członu III leży mniej więcej na poziomie okolicznych łąk, północna znajduje się wyżej. Wymiary tej części stanowiska to 36×21 metrów. Miąższość warstw kulturowych stanowiska to około 60 cm. Nie stwierdzono warstwy kulturowej w członie II i III. Według interpretacji przedstawionej w „Studiach i materiałach do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej” (patrz – literatura), część centralna była zamieszkana, a człony II i III służyły jako zagrody dla inwentarza domowego, być może w II członie znajdowało się miejsce dla służby.
Rodzaj i charakter badań: odkrycie – dwudziestolecie międzywojenne i wtedy też kilkakrotnie badane powierzchniowo; 1957 r. – badania powierzchniowe – Z. Trudzik i J. Kaźmierczyk; 1963 r. – badania sondażowe – L. Szadkowska; 1967 r. – badania powierzchniowe – Z. Bagniewski i K. Macewicz; 1971 r. – badania powierzchniowe – Z. Bagniewski i K. Macewicz.
Zabytki: fr. ceramiki, polepa.
Źródła pisane: 1270 r.
Chronologia: Średniowiecze XIII (?) XIV-XVI w. Zbiory: do 1945 roku – MA Wrocław; 1968, 2001 – MAH Głogów.
Literatura: Seger H., Schlesische Fundchronik, SV, t. 7, z. 2, s. 209 – 248;Hellmich M., Die Besiedlung Schlesiens in vor-und frühgeschichtlicher Zeit, Wrocław 1923, s. 20; Altschlesische Blatter 1929, 306; Hellmich M., Schlesische Wehranlagen [w:] Altschlesien 1930, t. 3, s. 37-47; AB 1934, 104; Hellmich M., Die Wehranlagen und Turmhügel in den Kreisen Namslau und Gr. Wartenburg [w:] Altschlesische Blätter, 1935, z. 3, s. 71; Geschwendt F., Vorgeschichte und Frühgeschichte, “Die Bau – und Kunstdenkmäler des Kreises Namslau”, 1939, z. 5/6, s. 26; Kozłowska W., Wczesnośredniowieczne grody woj. Opolskiego na tle warunków fizjograficzno – gospodarczych, Kwartalnik Opolski, t. 1, s. 6 – 23, poz. 3; 1956. Szadkowska L., Badania poszukiwawcze i weryfikacyjne w roku 1963, TO, 1963, 42; Antoniewicz W., Wartołowska W., Mapa grodzisk w Polsce, 1964, s. 46; Bagniewski Z., Sprawozdanie z badań weryfikacyjnych w powiecie namysłowskim [w:] Terenowe badania archeologiczne na Opolszczyźnie, 1967, s. 36; Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, Opole 1972, s. 71; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do dziejów Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, Opole 1977, s. 221 – 224.
Archiwum: Archiwum Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Opolu, teczka A-141/68 i teczka o nr inw. 509; Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu; Muzeum Archeologiczne we Wrocławiu – mapa archiwalna nr 2832.
Krzyków, pow. Namysłów
Lokalizacja grodziska: Na terenie dawnego majątku w parku nad stawem.
Opis stanowiska: grodzisko domniemane. Uformowany stożek o wymiarach u podstawy 23 m x 32 m, na szczycie 17 m x 25 m. Wysokość około 1,5 m, licząc od dna fosy 4m. Po przecięciu stożka zarejestrowano nawarstwienia – humus o miąższości 0,6 m, warstwa próchnicy o miąższości 0,10 m, warstwa próchnicy, piasku, przepalonej gliny, cegieł, o miąższości około 0,20 m. Po weryfikacji określono, że grodzisko może być domniemane.
Rodzaj i charakter badań: 1942 r. – okres międzywojenny – badania powierzchniowe; 1957 r. – badania powierzchniowe i sondażowe – J. Kaźmierczyk, Z. Trudzik; 1971 r. – badania powierzchniowe – Z. Bagniewski.
Zabytki: fragmenty ceramiki, kafli.
Źródła pisane: 1248 r.
Chronologia: XV-XVII w.
Zbiory: Archiwum Konserwatora Zabytków w Opolu.
Literatura: Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 246.
Woskowice Małe, pow. Namysłów, 5,
Lokalizacja grodu: wschodnia część wsi, teren podmokły, w pobliżu rzeczki, ok. 250 m, na E od zabudowań, po E stronie drogi z Woskowic Górnych do Dworzyszcz; grodzisko (i zakres stanowiska) nieco inaczej lokalizują decyzja o wpisie do rejestru, KESA oraz mapy, w tym Messtichblatt z 1940 r.
Opis stanowiska: grodzisko stożkowate o kolistym kształcie, z lekkim spłaszczeniem na osi N-S. brak śladów fosy. Na N, w odległości 7 m biegnie ze E na W szeroki wał długości ok. 68 m. Wschodnia część wału na długości ok. 7 m jest zniszczona. Szerokość wału ok. 13 m, wysokość ok. 1,5 m. Wymiary stożka: N-S 33 m u podstawy, u góry 18 m, po linii wschód – zachód u podstawy 26 m, u góry około 12 m.. Wysokość dochodzi do 3,5 m. Śladów fosy brak. Miąższość warstwy kulturowej na stożku wynosi około 60 cm na terasie 35 cm, W skład ich wchodzi próchnica barwy szarej, przemieszana z grudkami spieczonej gliny, fragmentów polepy, węgielkami drzewnymi, ulem oraz fragmentami ceramiki i cegieł gotyckich.
Rodzaj i charakter badań: lata 30. XX w. – badania powierzchniowe – G. Seger; 1940 r. – grodzisko zaznaczone na mapie, napis Burgwall (wał zamkowy; Messtichblatt [4873] Reichthal, 1940); 1957 r. – badania powierzchniowe – J. Kaźmierczyk, Z. Trudzik; 1971 r. – badania sondażowe – Z. Bagniewski; 1997 r. – badania weryfikacyjne AZP – M. Bednarek.
Zabytki: fr. ceramiki, fr. kafli, żużli żelaznych, fr. cegieł, kości zwierzęce.
Źródła pisane: 1353 r.
Chronologia: XIV – XV w.
Zbiory: do 1945 roku – WAP we Wrocławiu, teka 738, s. 129, 140, 155-156, 187, 192; KA we Wrocławiu nr inw. 14:57A, MŚO w Opolu.
Literatura: Hellmich M., Schlesische Wehranlagen [w:] Altschlesien, 1930, t. 3, s. 40; Hellmich M., Die Wehranlagen und Turmhügel in den Kreisen Namslau und Gr. Wartenburg [w:] Altschlesische Blätter, 1935, z. 3, s. 72; Geschwendt F., Vorgeschichte und Frühgeschichte, “Die Bau – und Kunstdenkmäler des Kreises Namslau”, 1939, z. 5/6, s. 26; Kozłowska W., Wczesnośredniowieczne woj. opolskiego na tle warunków fizjograficzno-gospodarczych [w:] Kwartalnik Opolski, 1956, t. 1, poz. 4; Antoniewicz W., Wartołowska W., Mapa grodzisk w Polsce, 1964, s. 46; Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, 1972, s. 81; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, Opole 1977, s. 554-557.
Jastrzębie, pow. Namysłów, s 1.
Lokalizacja grodziska: położone w lesie, około 2 km na zachód od centrum wsi.
Opis stanowiska: grodzisko domniemane. Na wzniesieniu o wysokości około 6 m zaobserwowano wgłębienia, które mogą świadczyć o obecności osadnictwa. Wykonane sondaże nie dały rezultatów pozytywnych. Geschwendt nie wspomina o tym w swoim opracowaniu (Vorgeschichte und Fruhgeschichte, „Die Bau-und Kunstdenkmaler des Kreises Namslau”, Wrocław 1939, s.14-28).
Zabytki: naczynie gliniane.
Źródła pisane: 1251 r.
Chronologia: brak danych.
Zbiory: Muzeum Archeologiczne Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławiu, Archiwum Naukowe, sygn. MA/A/ 14- Messtischblat Namslau 2896.
Literatura: Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 176-177.
Archiwum: Archiwum Państwowe we Wrocławiu WSPŚ, sygn. 738, Kreis Namslau – poszyt Nassadel, s. 305.
Domaradz, pow. namysłowski
Lokalizacja grodziska:. Po północnej stronie wsi, na łąkach.
Opis stanowiska: Podstawa stanowiska stanowi czworobok o średnicy 55 m. Zniszczone w okresie międzywojennym.
Rodzaj i charakter badań: 1927 r. – badania powierzchniowe, 1957 r. – badania powierzchniowe – J. Kaźmierczyk.
Zabytki: fr. ceramiki;
Źródła pisane: 1300 r.
Chronologia: koniec XIII-XV w.
Literatura: Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 110-111.
Archiwum: Archiwum WUOZ Opole, MŚO w Opolu, nr inw. 37:167, 41:256; 41:257.
Fałkowice, pow. namysłowski
Lokalizacja grodziska: brak danych.
Opis stanowiska: Grodzisko zniszczone, miejscami zachował się wał, rów.
Źródła pisane: 1532 r.
Chronologia: Grodzisko datowane jest na XIII – XIV wiek.
Zbiory: do 1945 roku – KA PAN we Wrocławiu, MŚO w Opolu.
Literatura: Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, , 1972, s. 68. Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, Opole , s. 123.
Miejsce, pow. namysłowski
Lokalizacja grodu: Na wschód od wsi (ok. 300 m); około 400 metrów na północny wschód od drogi Opole – Namysłów, przy polnej drodze, na podmokłym terenie.
Opis stanowiska: Grodzisko obronne, stożkowate założone na planie owalu. Otacza je fosa (od strony północnej częściowo zniszczona przez polną drogę). Widoczne ślady z częściowo zniszczonego wału. Na ścianie północno wschodniej najprawdopodobniej znajdowała się brama wjazdowa. Powierzchnia majdanu jest nierówna, od strony północnej i północno zachodniej poziom ziemi jest wyższy, niż na pozostałej powierzchni użytkowej grodziska. Wymiary majdanu to około 40×50 m, wysokość wynosi 2 m. Szerokość fosy to między 5-10 m, szerokość wału wynosi 10 m, a wysokość do 1,5 m; wymiary całego stanowiska wynoszą około 60×80 m, średnica sięga do około 80 m, a całkowita powierzchnia to ok. 4000 m2. Miąższość warstwy kulturowej na majdanie, to około 30 cm. Na warstwę składała się próchnica barwy ciemnej, przemieszana z grudkami polepy.
Rodzaj i charakter badań: 1960 r. – badania powierzchniowe – J. Kaźmierczyk i K. Macewicz; 1965 r. – badania powierzchniowe – Z. Bagniewski; 1969 r. – badania sondażowe; 2002 r. – badania weryfikacyjne AZP – K. Macewicz.
Zabytki: fr. ceramiki, ramię wagi, bełt, kości zwierzęce, polepa, 4 gwoździe, sztabkę żelaza, ramię wagi.
Źródła pisane: 1666 r.
Chronologia- XII -XIII (XIII – XVI w. – wg. Kaźmierczyk, Wuszkan, Macewicz, 1977, 297).
Zbiory: do 1945 roku – KA we Wrocławiu, nr inw. 129:60, KZA w Opolu.
Literatura: Altschlesische Blätter,1928, s. 96; Hellmich M., Schlesische Wehranlagen [w:] Altschlesien, 1930, t. 3, s. 40; Hellmich M.,Die Wehranlagen und Turmhügel inden Kreisen Namslau und Gr. Warteuberg [w:] Altschlesische Blätter, 1935, z. 3-4, s. 72; Altschlesische Blätter, 1937, s. 137; Geschwendt F., Die Bischofskoppe bei Ziegenhals OS [w:] Altschlesische Blätter, 1939, z. 5/6, s. 25 i 27; Kozłowska K., Wczesnośednioweiczne grody woj. Opolskiego na tle warunków fizjograficzno-gospodarczych [w:] Kwartalnik Opolski, 1956 t. 1. poz. 8; Hołubowicz W., Opole w wiekach X-XII, 1956, s. 48; Kaźmierczyk J., Sprawozdanie z weryfikacji wczesnośredniowiecznych i średniowiecznych grodzisk na terenie woj. opolskiego w 1960 roku [w:] Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, 1960, t. 3, s. 34; Antoniewicz W., Wartołowska W., Mapa grodzisk w Polsce, 1964, s. 37; Rogińska M., Sprawozdanie z inwentaryzacji grodzisk [w:] Terenowe badania archeologiczne na Opolszczyźnie, 1967, s. 45; Bagniewski Z., Sprawozdanie z badań sondażowych na grodziskach w Gryżowie, Miejscu, Grodźcu, Głębocku [w:] Terenowe badania archeologiczne na Opolszczyźnie, 1969, s. 40-41;Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, 1972, s. 50; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 296-298.
Archiwum: Archiwum MŚO Opole, WUOZ w Opolu.
Pokój, pow. namysłowski
Lokalizacja grodziska: po lewej stronie ulicy biegnącej na trasie Pokój – Krzywa Góra, zwyczajowo miejsce nazywane jest „szwedzkim zamkiem”.
Opis stanowiska: grodzisko domniemane, badacze próbowali zweryfikować charakterystykę obiektu i jego chronologię. O. Vug podaje to grodzisko jako wczesnośredniowieczne.
Rodzaj i charakter badań: okres międzywojenny, przed 1930 r. – powierzchniowe – G. Raschke; 1960 r. – badania powierzchniowe – J. Kaźmierczyk, K. Macewicz.
Zabytki – fr. ceramiki.
Źródła pisane: 1784 r.
Chronologia: brak danych.
Zbiory: Archiwum Konserwatora Zabytków we Wrocławiu, Archiwum Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu.
Literatura: Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 399.
Krzywa Góra, pow. namysłowski, stan. 1
Lokalizacja grodu: Na północny zachód od wsi w paśmie pagórków pokrytych lasem.
Opis stanowiska: Grodzisko stożkowate na planie owalnym; otoczone fosą (zniszczoną przez prace ziemne i obsuwania się piasku ze zbocza) oraz wałem. Podstawa stożka ma kształt prostokąta o zaokrąglonych narożach, u szczytu w formie wydłużonego owalu. Jego powierzchnia jest bardzo nieregularna. Od strony zachodniej w wale znajduje się przerwa obramowana dwoma wałami – prawdopodobnie znajdowała się tu brama, pierwotny wjazd do grodziska (podwójny wał stanowił jej dodatkowe zabezpieczenie). Długość grodziska to około 100 m, a szerokość to ok. 87 m. Powierzchnia całego grodziska wynosi około 7000 m2. Stożek ma wysokość ok. 2 m. Górna powierzchnia stożka to ok. 120 m2. Długość stożka u podstawy wynosi ok. 52 m, na majdanie ok. 18 m. Wysokość stożka licząc od dna fosy – około 5m. Wał u podstawy ma około 20 m, u szczytu 1,5 m szerokości. Wysokość wału to ok. 2 m (3 m od strony fosy), szerokość wału u podstawy 19 m, u góry – około 1,5 m, wysokość wału od strony wewnętrznej i zewnętrznej – około 3m . Szerokość fosy wynosi około 4,5 m.
Rodzaj i charakter badań: 1912 r. – przypadkowe znaleziska; 1931 r. – badania powierzchniowe – F. Stumpe; 1958 r. – badania powierzchniowe – J. Kaźmierczyk i K. Macewicz; 1998 r. – badania weryfikacyjne – G. Molenda.
Zabytki: fr. ceramiki.
Źródła pisane:1845 r.
Chronologia: XIII – XV w.,
Zbiory: do 1945 roku – KA we Wrocławiu, nr inw. 52:38.
Literatura: Zimmermann J., Vorgeschichtliche Karte von Schlesien,1878, s. 80; Hellmich M., Die Besiedlung Schlesiens in vor- und frühgeschichtlicher Zeit, 1923, s. 23; Nass, Vom Blumenthaler Rundwall [w:] Aus Unserer Heimat, 1924, nr. 6, s. 23; Stumpe F., Vorgeschichtliche Funde aus dem Nord kreis Oppeln [w:] Aus Unserer Heimat, 1924, a. 10; Altschlesien, 1926, s. 46; Hellmich M., Schlesische Wehranlagen [w:] Altschlesien, 1930, t. 3, s. 47; Stumpe F., Der Grang der Besiedlung im Kreise Oppeln, 1932, s.85 i tabl. 2; Kozłowska W., Wczesnośredniowieczne grody woj. opolskiego na tle warunków fizjograficzno-gospodarczych [w:] Kwartalnik Opolski, 1956, t. 1, poz. 44; Hołubowicz W., Opole w wiekach X-XII, 1956, s. 48; Antoniewicz W., Wartołowska W., Mapa grodzisk w Polsce, 1964, s. 36; Borek H., Opolszczyzna w świetle nazw miejscowych, 1972, s. 27; Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa Opolszczyzny wczesnośredniowiecznej, 1977, s. 246-248.
Wynik plebiscytu: na 562 uprawnionych do głosowania za Polską opowiedziały się 52 osoby, a za Niemcami – 510.
20 MARCA 1921 20 MARCA 1964
TABLICA PAMIĄTKOWA
UFUNDOWANA
W ROKU OBCHODÓW XX-LECIA PRL
PRZEZ SPOŁECZEŃSTWO
POWIATU NAMYSŁOWSKIEGO
DLA UPAMIĘTNIENIA
43 ROCZNICY
PLEBISCYTU NA ŚLĄSKU
W MIEJSCU DZIAŁALNOŚCI
POLSKIEJ
KOMISJI PLEBISCYTOWEJ
NA OBWÓD DOMASZOWICKI
BOJOWNIKOM o POLSKOŚĆ
ZIEMI NAMYSŁOWSKIEJ
WDZIĘCZNI RODACY